Published on Temmuz 5th, 2021

“Umut Valizleri” Stuttgart’ta açıldı

Gazeteci Ali Çarman’ın geçtiğimiz Aralık ayında çıkan “Valizler Dolusu Umut” kitabından sonra şimdi de aynı başlıkla sergisi açıldı. 60 yıllık göç hikâyesine ışık tutan kitap büyük ilgi görmeye devam ederken, kitaptan sonra ilk serginin açılışı da büyük ilgi gördü.

Yaşar TAN (Stuttgart)

Bu yıl Türkiyeli işçilerin Almanya’ya gelişlerinin 60. yılı. Bu vesileyle belli başlı önemli şehirlerde farklı etkinlikler gerçekleşmekte. ve göç temalı etkinlikler yıl sonuna kadar pandemi koşulları el verdiğince devam edecek.

Geçtiğimiz Cuma günü (2 Temmuz) Stuttgart DGB sendika binasında çok yönlü bir çalışmanın sonucu hazırlanmış olan ‘Valizler Dolusu Umut’ başlıklı fotoğraf sergisinin açılışı gerçekleşti.

Gazeteci ve politik aktivist Ali Çarman’ın bire bir sohbetler üzerinden, uzun yıllardır büyük bir sabır ve titizlikle toplamış olduğu materyallerden oluşan sergi için Stuttgart Alman Sendikalar Birliği (DGB) ve Stuttgart demokratik İşçi Dernekleri Federasyonu (DİDF) birlikte çalıştı.

Türkiye’den yola çıkış, Heim (Yurt) ve iş hayatı, kadın işçiler, ortak mücadele, grevler ve gençlerin durumunu yansıtan ve 30 panodan oluşan sergiyi izleyenler tarihi bir yolculuğa çıkmaktan kendilerini almadılar.

Sendika binasında ve saat 17 de başlayan etkinliğin açılış konuşmasını DGB Stuttgart adına Bernhard Löffler yaptı.

İşgücü çağırdık ve insanlar geldi

Almanya’daki ekonomik mucize nedeniyle, işgücünden daha fazla iş vardı. Üretimin devam etmesi için farklı uluslardan misafir işçiler getirildi.

30 Ekim 1961’de Bonn’daki Dışişleri Bakanlığı, Türk büyükelçiliği ile iki sayfalık bir belgede Türkiye’den Almanya’ya işçi gönderilmesini düzenledi.

Bu işçi getirme sözleşmesine göre Türkiye’de yaşayan işçiler de artık Almanya’daki bir iş için başvuruda bulunabilecekti. Marangozlar ve makinistler, çiftçiler ve inşaat işçileri, vasıfsız ve eğitimli erkek ve kadınlar geldi. Ailelerine daha iyi bir yaşam sunabilmek için Almanya’ya geldiler. Ailelerine yetecek para kazandıktan sonra eski hayatlarına geri dönmek istiyorlardı. Bunun yerine çoğu burada bir aile, yeni bir hayat, ikinci bir yurt inşa etti.

Sergimiz, “Valizler Dolusu Umut” sanayi bölgemize gelen Türk meslektaşlarımızın göçünü anlatıyor. İlk başta pek çoğu için dilini konuşamadıkları, zihniyetin çok farklı olduğu bir ülkede olmak korkunçtu. Yeni bir toplumda yaşam kurmak kolay değildi, ancak Alman meslektaşlarıyla beraber çalışmaktaydılar ve bu nedenle sendikalar toplumsal uyum açısından ilk temas noktası işlevini gördü.

1960’tan itibaren DGB, Türk meslektaşları da dahil olmak üzere yabancı işçilere pratik yardım sunmak için “yabancı danışma merkezleri” kurdu.

Geçmişte bu merkezlerin ana görevi iş ve sosyal sistemlerimizi anlamakla ilgiliydi, bugün esas olarak işsizlikle ilgileniyor; çünkü hala yabancılar işsizlik ve sosyal dışlanmadan ortalamanın daha üstünde etkileniyor.

Bugün Türk kökenli insanlar Almanya’daki en büyük etnik azınlıklardan birini oluşturmaktadır. Kültürel olarak hayatımızı zenginleştirdiler ve artık onlarsız bir hayat düşünemeyiz. Hoşgeldiniz!

Bernhard Loeffler /Kuzey Württemberg DGB bölge müdürü

Stuttgart DİDF adına konuşma yapan Zeki Çapcı; işçilerin birliği ve ortak mücadelesi için çabamız devam edecek. Birinci kuşaktan işçilerin karşılaştığı zorluklar bugün farklı şekilde devam ediyor. Göçmenlere her alanda hak eşitliği sağlanması farklı uluslardan işçi ve emekçilerin kaynaşmasında önemli bir katkı sağlayacaktır dedi.

Kamu emekçileri sendikası ver.di Stuttgart başkanı Cuno Brune-Hagele

konuşmasında; DİDF’i uzun yıllardır vermiş olduğu mücadelede tanıdığını belirten Hagele; Sergiyi gezerken kadın işçilerin dünyasını yansıtan üç pano beni derinden etkiledi. Kendilerine güvenen, güçlerinin farkında olan kadın işçiler… Fotoğraflara baktığımızda sadece bir tarihsel hatırlatma değil, bugüne kadar yaşanan tüm olumsuzluklara rağmen umutlarla dolu bavullarıyla bu ülkenin bir parçası olmaya çalışmış insanların dünyasını görebiliyoruz. DIDF in hep birlikte güçlüyüz sloganı biz sendikacılar için de dillerden düşmeyen bir çağrı… Zira işçiler açısında 60 yılda hiçbir şeyin düzelmediği gün gibi ortada. Yaşasın enternasyonal dayanışma ile sözlerini alkışlar altında tamamladı.

Çay molası ile birlikte panolardaki fotoğraf ve belgeler incelenerek sohbetlerle etkinlik saat 20 kadar devam etti.DGB binasında serglenen Valizler Dolusu Umut sergisi; 17 Eylül tarihine kadar mesai saatlerinde ziyaretçilere açık olacak.

Sergi büröşüründe yer alan yazı:

Bu yıl Alman-Türk işgücü anlaşmasının 60. yıl dönümü. Türkiye’nin dört bir yanından kadın ve erkekler, geride bırakmak zorunda kaldıkları anne babalarının ve sevdiklerinin fotoğraflarıyla valizlerini doldurdular.

Valizlerin içinde onlara yolculukta ve yıllarca eşlik edecek bir şey daha vardı: Daha iyi bir yaşam için büyük umut. Bu gurbette ve yurtta ayrılık ve yeniden karşılaşmanın hikayesi.

Ancak hepsinden öte, farklı kökenlerden insanların tüm sorunları ve başarılı örnekleriyle bir arada yaşamalarının ve birlikte büyümelerinin hikayesi.

“Çalışma ülkesi” nesilden nesile “yaşam ülkesi” oldu. “Almanya” istasyonunda sadece kısa bir süre durması gereken tren artık geri dönmüyor, sürekli olarak yeni bir hayata doğru ilerliyor. Zamanla elbise dolaplarında kaybolan bavullar bodrumun karanlık köşelerine indi. Getirilen hayaller ve umutlar yeni evlerde paketlerinden çıkarılarak elden ele nesillere aktarıldı.

Bugün Türkiye’den 60 yıllık göç, her şeyden önce göçmenlerin kendi entegrasyonları ve birlikte yaşamaları için ne gibi kişisel katkılar yaptıklarını anlamak anlamına geliyor. Birçok zorluğa ve engele rağmen, günlük yaşamda, okullarda ve şirketlerde göçmenler ve Almanlar bir araya geldi.

Fotoğraf sergisi, bu çabaları ve gerçekleri görünür kılmayı, geçmişten bugüne bir köprü oluşturmayı ve böylece karşılıklı anlayışı güçlendirmeyi amaçlıyor.

60 yıl önce buraya gelenler, çocukları ve torunları hayatlarının merkezini Almanya’da buldular. Entegrasyon süreci her zaman zorlu engellerle karşı karşıya kaldı. Özellikle ırkçı ve milliyetçi saldırılar, Almanların ve göçmenlerin bir arada barış ve dayanışma içinde yaşamasını zorlaştırdı, zorlaştırıyor.

Bununla birlikte, işsizliğe ve sosyal hakların kısıtlanmasına karşı, farklı kökenlerden insanların daha güçlü bir ortak mücadelesini gerektirdiği gerçeği devam etmekte.

Fotoğraf sergisi bu gerçekliğe katkıda bulunmak amacıyla düzenlenmekte.