The Economist: Afganistan mültecileri zor durumda

Taliban’ın ilerleyişiyle Afganistan’dan Türkiye’ye girişlerin arttığını belirten The Economist, Suriyelilerin aksine yardım alamayan Afgan göçmenlerin şu anki akıbetini yazdı.

Economist dergisinin Afganistan’dan Türkiye’ye göçle ilgili haberini aktarıyoruz:

Hammad yorgunluktan bayıldı ama iyileştikten sonra yürümeye devam etti.

Kuzey İran’dan Türkiye’ye geçiş üç gün sürdü. Kaçakçılar, Gharibullah ve grubunu uzaktan yönlendirerek onlara rotanın fotoğraflarını ve videolarını gönderdi. Arkadaşları zaman zaman yol tarifi vermek için dağların doruklarında at sırtında görüldül.

Habib, Türk sınır muhafızları tarafından yakalandı, ancak kaçtı. Korucular, söylediğine göre arkadaşlarından birine saldırdı, kaburga kemiklerini kırdı.

Bugün Afganistan’dan bu yaz gelen bu üç genç adam Türkiye’nin dört bir yanına dağılmış durumda – iş ya da Avrupa’ya ulaşmanın bir yolunu arıyor ve yetkililerden saklanıyor.

Türkiye, çoğu son on yılda şiddet ve yoksulluktan kaçan 200 bin ila 600 bin Afgan’a ev sahipliği yapıyor.

Ancak, Amerika’nın çekilmesinin ardından Taliban Afganistan’ın daha fazlasını ele geçirdiğinden, daha pek çoğu ülkeye girmeye çalışıyor.

İran’dan her gün yaklaşık bin Afgan’ın zorlu yolculuklardan sonra Türkiye’ye geçtiğine inanılıyor.

Türkiye’deki 3,6 milyon Suriyeli mültecinin aksine, Afganların yalnızca küçük bir azınlığı sınır dışı edilmekten korunuyor ve kamu hizmetlerine küçük bir miktar erişim sağlıyor.

Çoğu yetkili makamlara hiç kayıt yaptırmamış ya da uluslararası koruma başvuruları reddedilmiş durumda.

Sürekli sınır dışı korkusu

Afganistan’ın yakın zamanda Taliban savaşçıları tarafından ele geçirilen bir bölgesinde öğretmen olarak çalışan Gharibullah, “Polis tarafından yakalanıp sınır dışı edilmekten sürekli korkuyoruz” diyor.

Taliban ve İslam Devleti’nin birbirleriyle savaştığı bir bölgeden bilgisayar teknisyeni olan Hammad, İstanbul’daki bir atölyede haftada altı gün 12 saat vardiyalı olarak aylık 2.500 lira (290 $) maaşla çalışıyor. (asgari ücre)

Taliban’ın dört arkadaşını öldürmesinin ardından köyünden kaçan Habib, bir Türkiye şehri olan Kayseri’deki bir demir dökümhanesinde iki hafta çalıştı, ancak maaşını alamadı.

Muhalefet mültecilere öfkeli

Türkiye muhalefeti, tüm mültecilere yönelik artan kızgınlığı yönetiyor.

Önde gelen bir muhalefet milletvekili geçtiğimiz günlerde ülke nüfusunun yaklaşık %5’ini oluşturan Suriyeliler ve Afganlar için “Türkiye’nin hayatta kalması için bir numaralı mesele” dedi.

Kuzeydeki bir şehir olan Bolu’nun belediye başkanı, mültecilerin su faturalarını on kat artıracağını söyledi.

Avrupa hükümetlerinde hayal kırıklığı artıyor.

Avusturya şansölyesi Sebastian Kurz’un 26 Temmuz’da, Türkiye’nin Afganlar için ülkesinden daha uygun bir yer olduğunu söylemesinin ardından, Türkiye Dışişleri “Türkiye, AB’nin sınır muhafızı veya mülteci kampı olmayacak” dedi.

Mülteci akını gerçekten de yakında AB için bir sorun haline gelebilir.

“Buraya gitmek için geldik”

2015 yılında çoğu Suriyeli 850 binden fazla insan, ucuz lastik botlara tıkıştırılarak Türkiye ve Yunan adaları üzerinden Avrupa’ya ulaştı.

Türkiye, AB’den 6 milyar € (7,1 milyar $) yardım karşılığında göçmenleri Ege’nin kendi tarafında tutma sözü verdikten sonra bu geçişi yapanların sayısı çarpıcı bir şekilde düştü. (Bu paranın hiçbiri Afganlar için ayrılmadı.)

Bu yıl, Yunanistan sınırı ve sahil güvenlik görevlilerinin sığınma başvurusunda bulunmalarına izin vermeden göçmenleri geri döndürmeye başlamasıyla rakamlar daha da düştü.

Ancak son zamanlarda Yunanistan kıyılarına ulaşmayı başaranların hepsinden en büyük payı Afgan vatandaşları oluşturuyor. Çoğu, Türkiye’de çok az umut görüyor. “Buraya geldik” diyor Hammad, “çünkü bir sonraki nereye gideceğimize karar verdiğimiz yer burası.”

(Bianet)